Babam ve Oğlum
- Yönetmen & Senaryo: Çağan Irmak
- Başroller: Fikret Kuşkan, Çetin Tekindor, Hümeyra, Binnur Kaya, Tuba Büyüküstün
- Yapım Yılı: 2005
- Tür: Dram
🎞️ Konusu:
"Babam ve Oğlum", 12 Eylül 1980 darbesi sırasında ailesiyle ideolojik farklılıklar yaşayan gazeteci Sadık’ın, yıllar sonra oğlu Deniz’le birlikte baba evine dönmesini konu alır. Sadık, ölümcül bir hastalığa yakalanmıştır ve uzun süredir görüşmediği babasına, torununu emanet etmek zorundadır. Film, üç kuşak erkek arasındaki kırgınlıkları, sevgi eksikliklerini ve yeniden bağ kurma çabasını derin bir duygusallıkla işler.
🎭 İnceleme:
🧠 Senaryo ve Anlatım:
Film, politik baskıların sıradan hayatlara nasıl etki ettiğini gözler önüne seriyor, bunu didaktik olmadan yapıyor. Herkesin izledikten sonra ağladığını söylediği ve ülke çapında ve globalde çok ses getirmiş bir yapım olduğunu biliyordum ama abartıldığını düşünüyordum senaryosu çok farklı bir şey anlatmasa da çok güzel bir şekilde anlatıyor. Sade, gerçekçi, son derece duygusal ve dönemin atmosferini de başarılı bir şekilde aktarmış bir senaryo
🎭 Oyunculuk:
- Çetin Tekindor (Hüseyin Baba): Gerçekten izlerken çok etkilendiğim bir oyunculuk sergilemiş kendisi. Çok duru ve içten bir performans göstermiş bakışlarıyla bile direkt duyguyu izleyene geçirebiliyor.
- Fikret Kuşkan (Sadık): Klasik sahnedeki oyunculuğu özellikle yine çok etkileyici ve doğal. Genel olarak da hiç sırıtmıyor çok içten oynamış.
- Ege Tanman (Deniz): İlk gördüğümde Leyla ile Mecnun dizisindeki Kaan olduğunu anlamıştım. Leyla ile Mecnun'da da beğenmiyordum oyunculuğunu yine beğenmedim. Çocuk oyuncu çok bir şey beklememek lazım.
Tüm yan karakterler de özenle işlenmiş, hiçbiri yüzeysel değil.
🎶 Müzik ve Görsellik:
Kenan Doğulu’nun film için özel bestelediği müzikler ile Toygar Işıklı’nın fonları, dramatik sahneleri güçlendiriyor. Görüntü yönetimi oldukça sade ama duyguyu destekleyici şekilde tasarlanmış. Bu kadar görsellik kasılacağını hiç düşünmemiştim izlemeye başlarken.
⭐ Genel Puan: 7.5 / 10
Babam ve Oğlum bizim sinemamızın en dokunaklı filmlerinden birisi. İzleyeni duygusal olarak derinden etkilerken aynı zamanda düşündürmeyi de başarıyor. İzlerseniz sonlara doğru ağlayacağınızı da garanti edebilirim sanırım
